ေန႔တိုင္း နိစၥဓူဝ လုပ္ငန္းေတြကို လုပ္ကိုင္ရင္းက ၾကားေနရတတ္၊ ကိုယ္ တိုင္လည္း ခံစားရတတ္၊ ေျပာမိတတ္ တဲ့ အသံ တစ္ခုက စိတ္ဓာတ္က်တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ပံုမွန္ အတိုင္း အိပ္မရတာ၊ အစား အေသာက္ပ်က္တာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ ကို အေကာင္း မျမင္ႏိုင္တာ၊ ဘဝနဲ႔ ခ်ီၿပီး စဥ္းစားရင္လည္း အပ်က္ေတြပဲ စဥ္းစားမိ၊ ေတြးမိတတ္တာဟာ ပူးတြဲ အေတြ႕ရမ်ားတဲ့ လကၡဏာေတြပါ။
စိတ္ဖိစီးမႈေတြ ခံစားရရင္၊ ဆံုး႐ံႈး မႈေတြ ရင္ဆိုင္ ရရင္၊ မွန္းထားသလို မျဖစ္တာေတြ မ်ားလာရင္ စိတ္ဓာတ္ က်တယ္ ဆိုတဲ့ ခံစားမႈက ျဖစ္တတ္ ပါတယ္။ လူတိုင္း လိုလိုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ေတြမွာ ခံစားမႈ အဆင့္နဲ႔တင္ အၿပီးသတ္ၿပီးေရာဂါ အဆင့္မေရာက္ပါ ဘူး။ ၿပီးၿပီးေပ်ာက္ေပ်ာက္ေပါ့။ ဒါေပ မယ့္ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ ရက္ရွည္လမ်ား ခံစားရၿပီး ေရာဂါ အဆင့္ကို ေရာက္ရွိ သြားတတ္ပါတယ္။
ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးတဲ့ သူတစ္ဦးဦး ဆံုး ပါးရင္ စိတ္ထိခိုက္တတ္၊ စိတ္ဓာတ္ က်တတ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ရက္ ရွည္လမ်ား ေပါင္းသင္းလာခဲ့တဲ့ ဇနီး ေမာင္ႏွံေတြမွာ တစ္ဦးဦး ဆံုးပါးခဲ့ရင္ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ သူေတြမွာ ဆံုးပါးၿပီး တစ္ႏွစ္ အတြင္းမွာ သိသိသာသာ စိတ္ဓာတ္ က်တတ္တာကို ေတြ႕ၾကရပါ တယ္။ ေရာဂါေဝဒနာ တစ္ခုခု ခံစားရ ရင္၊ အလုပ္အကိုင္ထဲမွာ အဆင္ မေျပရင္၊ အလုပ္ျပဳတ္ရင္၊ ေငြေရး ေၾကးေရး အခက္အခဲေတြ ရွိရင္လည္း စိတ္ဓာတ္က်တဲ့ ခံစားမႈေတြ ေခတၲ ခဏ ခံစားရတာမ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္သလို၊ ေရ ရွည္ ခံစားရၿပီး ေရာဂါ အဆင့္ကိုလည္း ေရာက္ရွိတတ္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
ေရာဂါ အဆင့္ေရာက္ဖို႔ ဆိုရင္ ဆံုး ႐ံႈးမႈေတြကို မေျဖသိမ့္ႏိုင္၊ ရင္မဆိုင္ ႏိုင္တဲ့အခါမွာ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ တရားသေဘာနဲ႔ေျပာရင္ေတာ့ ႏွလံုး မသြင္းတတ္လို႔ပါ။ ဆံုး႐ံႈးတာ မွန္ေပ မယ့္ ေလာကဓမၼတာ အရ ျဖစ္တာ ပဲ၊ တစ္ေန႔ကိုယ္လည္း ေသရမွာပဲ၊ ပစၥည္းသခၤါရ၊ လူသခၤါရ၊ လူမေသ ေငြမရွား၊ ေမြးတုန္းက လက္ခ်ည္းပဲ၊ ျပန္စတာေပါ့၊ အ႐ံႈးထဲက အျမတ္ ထုတ္တတ္ရမယ္ ဆိုတာမ်ိဳး အေတြး ေတြ၊ ခံယူခ်က္ေတြနဲ႔ ေျဖသိမ့္ႏိုင္၊ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ရင္ အခ်ိန္ ၾကာလာတာနဲ႔ အမွ်စိတ္ ဓာတ္က်တာ သက္သာ လာႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို မေျဖသိမ့္ႏိုင္ရင္၊ရင္မဆိုင္ ႏိုင္ရင္၊ ရင္မဆိုင္ တတ္ရင္ ေတာ့ အအိပ္ မမွန္၊ အစား မမွန္နဲ႔ေတြးေခၚတာေတြပါ လြဲလာ၊ သံသယ ေတြပါဝင္လာၿပီး ကို ကူးေျပာင္းသြားတတ္ပါတယ္။
တကယ္လို႔ စိတ္ဓာတ္က်တယ္ ဆိုတာ ေရာဂါအဆင့္ေရာက္ေနၿပီ ဆိုရင္ ေရာဂါတစ္ခု အေနနဲ႔ စဥ္းစား ေပးသင့္ပါတယ္။ ေရာဂါတစ္ခု အေန နဲ႔ လက္မခံဘဲ ကာယကံရွင္ကပဲ သတ္မွတ္ရင္ ျပႆနာက ပိုၿပီးႀကီး လာတတ္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ ကိစၥေလး ကိုေတာင္မွ မရွင္းႏိုင္ဘူးလား။ ျပႆနာ မဟုတ္ ျပႆနာ ရွာေနတယ္နဲ႔ ကဲ တယ္၊ သည္းတယ္ ထင္တတ္တာေတြ ျဖစ္လာၿပီး ျပႆနာကႀကီးထြားလာ တာပါပဲ။Depression is an illness, not a weakness လို႔ ဆို႐ိုး ရွိပါတယ္။
ေတြ႕ခဲ့ဖူးတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ တစ္ခု မွာဆိုရင္ စိတ္ဓာတ္က်ၿပီး ေရာဂါသည္ အဆင့္ေရာက္ေနတဲ့ေဝဒနာရွင္တစ္ဦး ဟာ ၄င္းရဲ႕ဆံုးပါးသြားၿပီျဖစ္တဲ့ ခင္ပြန္း သည္ သက္ရွိထင္ရွား ရွိစဥ္က ႐ံုးကေန ယူလာခဲ့တဲ့ ဖိုင္တြဲ တစ္တြဲကို ေတြ႕ရ တာနဲ႔တင္ မဆိုင္တဲ့ပစၥည္း အိမ္မွာ ရွိေနလို႔ သူ႔ကိုဖမ္းေတာ့မယ္၊ အေရး ယူေတာ့မယ္ဆိုၿပီး မအိပ္ႏိုင္၊ မစား ႏိုင္ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ေဘးက လူေတြ၊ မိသားစုဝင္ေတြက အက်ိဳးအေၾကာင္း ဘယ္ေလာက္ပဲ ရွင္းျပရွင္းျပ သူ႔ရဲ႕ ခံစားမႈေဝဒနာ ေလ်ာ့မွာ မဟုတ္သလို၊ သူ႔ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ကလည္း ေျပာင္း လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အတိုက္အခံ ျငင္းမေနဘဲ ေဝဒနာကို သာ သက္သာေအာင္ ကုေပးမွ သူတို႔ ကို ကူညီရာေရာက္မွာပါ။
ေရာဂါမျဖစ္ခင္က ေဝဒနာရွင္ရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး၊ အက်င့္စ႐ိုက္ ေတြအေပၚ မူတည္ၿပီး ေရာဂါလကၡဏာ ပံုစံေတြ ကြဲျပားတတ္တာကိုလည္း ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ တာဝန္ယူတတ္၊ နားလည္ခြင့္လႊတ္တတ္တဲ့ သူတစ္ဦးရဲ႕ စိတ္ဓာတ္က်ခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ အျပစ္တင္ၾကတာရွိတတ္ ေပမယ့္ နဂိုကတည္းက သူမ်ား အေပၚ လႊဲခ်၊ တာဝန္ မယူတတ္တဲ့ သူမ်ိဳးမွာက်ေတာ့ တျခားသူေတြက မေကာင္းၾကံေနၾကတယ္၊ တျခားသူ ေတြက မေကာင္းၾကံေနၾကလို႔ သူ ဒီလိုျဖစ္ရတယ္၊ ေလာကႀကီးက မတရားဘူး၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ က မတရားဘူး၊ မိဘေတြကေတာင္ မတရားဘူး ဆိုၿပီး ျဖစ္လာတတ္ပါ တယ္။
ျဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ ျဖစ္ေနတာေတြ သိပ္ ကြာျခားလြန္းခ်ိန္မွာ စိတ္ဓာတ္ ေတြ က်တတ္ပါတယ္။ ေကာင္းတာ က တစ္လွမ္းခ်င္း ေျခလွမ္းဖို႔ပါ။ မိုင္ ၁၀ဝ၀ ခရီးကို ေျခတစ္လွမ္းနဲ႔ စတယ္ လို႕ဆိုသလိုပဲ ေျခတစ္လွမ္းစလွမ္းမိခ်ိန္ မွာေနာက္လွမ္းရမယ့္ ေျခလွမ္းေတြကို က တစ္လွမ္းစာေလ်ာ့သြားၿပီဆိုတာ ကို သတိထားတတ္ရပါမယ္။ အေဝး ႀကီးကို လွမ္းၾကည့္မေနဘဲ တစ္ရက္ ခ်င္း၊ တစ္ပတ္ခ်င္း၊ တစ္လခ်င္း ပန္းတိုင္ ကေလးေတြထားၿပီး လွမ္း ၾကည့္ၾကဖို႔ပါ။ လက္ရွိ ပစၥဳပၸန္တည့္ တည့္မွာ တတ္ႏိုင္သမွ် အေကာင္း ဆံုးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားဖို႔၊ လုပ္ဖို႔ပါ။ ျဖစ္ခဲ့တာေတြ အတြက္လည္း ေနာင္တ ရ၊ အျပစ္တင္ မေနပါနဲ႔။ မျဖစ္ေသး တာေတြ အတြက္လည္း ႀကိဳေတြးပူပန္ မေနပါနဲ႔။ ေန႔ျမင္ ညေပ်ာက္ျဖစ္တတ္ တာေတြ မ်ားလွတဲ့ ကာလမွာ ကိုယ္ ေတြးပူသလိုလည္း ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္တတ္ တာပါ။ ဒီကေန႔ လက္ရွိ အခ်ိန္ကို အေကာင္းဆံုး မျပင္ဆင္မိလို႔ ေနာင္ တစ္ေန႔မွာ အက်ိဳးမရွိ မျဖစ္ရင္ ေတာ္ ပါၿပီ။
စိတ္ဓာတ္က်လို႔ အိပ္မရတာ ေတြမွာလည္း မ်ားေသာအားျဖင့္က ေတာ့ မျဖစ္ေသးတာေတြကို ေတြးပူ ေနတတ္ၾကတာ၊ျဖစ္ခဲ့တာေတြ အတြက္ ယူက်ံဳးမရျဖစ္ေနတတ္ၾကတာေတြ ေၾကာင့္ပါ။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မိုးကုတ္ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးစကား ယူေျပာရ ရင္ "ျဖစ္ေၾကာရွည္"ေနတာေၾကာင့္ ပါ။ တကယ္တမ္း တန္ဖိုးရွိ၊ အသံုး တည့္တာက လက္ရွိ အခ်ိန္ေလးပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြက ျပန္မရႏိုင္ေတာ့ သလို၊ မလာေသးတဲ့ အခ်ိန္ေတြကလည္း ကိုယ္မပိုင္ပါဘူး။
လက္ရွိ အခ်ိန္ေလးကို အတတ္ ႏိုင္ဆံုး ကိုယ့္အတြက္၊ ကိုယ့္ မိသားစု အတြက္၊ ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္က လူ ေတြအတြက္၊ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ေလာကႀကီး အတြက္ တစ္ခုခု အရာထင္၊ ေကာင္း က်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၾကည့္ပါ။ ရ လာတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္က သိသိသာ သာ မဟုတ္ရင္ေတာင္ ႀကိဳးစားေနရင္း နဲ႔ပဲ ေတြးပူတာေတြ၊ ေဆြးယူတာေတြ ေလ်ာ့က်လာပါလိမ့္မယ္။ လုပ္ငန္း ခြင္ေတြမွာ အထက္ကလူႀကီးနဲ႔က အဆင္မေျပ၊ လက္ေအာက္ကသူေတြ က ေျပာမရနဲ႔ ေတြးပူၿပီး လက္ရွိ တာဝန္ကို ထမ္းေနရင္ အမွားေတြ ပိုလုပ္ မိတတ္ပါတယ္။ ဒီလိုေတြးပူမေနဘဲ ဒီေန႔လုပ္သင့္တဲ့ ကိစၥေတြထဲက အလုပ္ သင့္ဆံုးကို စိတ္ထဲမွာႏွစ္၊ ရွင္းရွင္း ျဖစ္ေအာင္လုပ္၊ ေခါင္းေအးေအးနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ရင္ စိတ္ဓာတ္က်စရာေတြ နည္းလာပါလိမ့္မယ္။
ဒီေတာ့ ဒီေဆာင္းပါးကို ျပန္ခ်ဳပ္ ရရင္ ေလာက သဘာဝ စိတ္ဓာတ္က် စရာေတြၾကံဳေတြ႕လာတတ္ပါတယ္။ ဒိလိုၾကံဳလာရင္ ခံစားမႈ အဆင့္ကေန ေရာဂါ အဆင့္မေရာက္ရေအာင္ ႏွလံုး သြင္းတတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ေဆြးပူ ေတြးယူၿပီး ရင္မဆိုင္ဘဲ ပစၥဳပၸန္တည့္ တည့္ကိစၥကို တစ္ခုခ်င္းေခါင္းေအး ေအးထား ေျဖရွင္းခဲ့ရင္ ျပႆနာ အမ်ားစုဟာ ေျဖရွင္းလို႔ရတတ္ပါ ေၾကာင္း အၾကံေပးလိုက္ပါရေစ။
ေမတၱာျဖင့္
